Ne güzel söylemiÅŸ Mehmet Akif Ersoy: “Aldanma insanların samimiyetine, menfaatleri gelir her ÅŸeyden önce,  vaad etmeseydi Allah cenneti, O'na bile etmezlerdi secde” Bu günkü köÅŸe yazımızda son zamanlarda yaÅŸanan ve insanların birbirine bakış açısını yansıtan bir konuyu ele alacağım. Büyüklerim geçmiÅŸ dönemlerde yaÅŸamış oldukları hayatı ÅŸöyle anlatırlar: “Eskiden insan iliÅŸkileri, sevgiler dostluklar, kardeÅŸlikler bu günkü gibi deÄŸildir. Eskiden, mahallerde herkes birbirini tanır, sokaklarda ise herkes birbiriyle iç içe olur, birbirini sever sayar korurdu. Birinin bir ihtiyacı olduÄŸunda hemen komÅŸusu, eÅŸi, dostu devreye girer imece usulü bir yardımlaÅŸma  ile konu halledilirdi. Herkes birbirine daha saygılı, daha anlayışlı, daha sevgi doluydu. Arada tatlı sohbetler, muhabbetler olur, bir araya gelinir gülüp eÄŸlenilirdi. Genel olarak daha mazlum bir ahlak hakimdi herkesin üzerinde. Ama ÅŸu an maalesef; soÄŸuk, çok mesafeli, birbiri hakkında genelde iyi düÅŸünmeyen, art niyetli, sevgisiz, acıma duyguları körelmiÅŸ, birçok konuyu sadece maddiyat gözüyle deÄŸerlendiren bir ahlak geliÅŸti insanlar üzerinde” diyerek geçmiÅŸ dönemle ÅŸuan ki dönemi kıyasladılar.

Ä°lçemizin geliÅŸmesi konusunda toplu bir iÅŸ yapılırken, bu iÅŸe girip-girmeden önce menfaat ve çıkarlarını düÅŸünenlerin sayısı maalesef her geçen gün daha da çoÄŸalmaktadır. Küçük bir örnek verecek olursak; aileler kız çocuklarını okumuÅŸ, memur olan ve bununla beraber evi, arabası olan, tarlası ve hayvanı olmayan biri ile evlendirmeye çalışıyor. BaÅŸkan, müdür yani üst düzey tanıdığı olan kendi çevresini rahat edeceÄŸi devletin kurumlarına yerleÅŸtiriliyor, gariban, yani arkasında kimsesi olmayanların eÄŸitim seviyesi ne olursa olsun bu kiÅŸilere ise aç kalmamak uÄŸruna her iÅŸi yapar hale gelmiÅŸ. Yani iÅŸ yönünde ciddi bir adaletsizlik olur hale gelmiÅŸ. Herkes kolay yoldan nasıl para kazanırım düÅŸüncesi içerisinde. Tüm bunları bir kenara bırakın insanlar birbirine selam verirken bile menfaati ve çıkarı ön planda tutar hale gelmiÅŸler. Konuyu ÅŸöyle toparlayacak olursak ÅŸuan ilçemiz insanları hakkında ÅŸunları söyleyebilirim;

1- Ä°nsanların kalitesi düÅŸtü,

2- Sevgi, dostluk, anlayış, merhamet ve acıma duyguları yok olma noktasına geldi, her ÅŸeyin başı menfaat ve çıkar oldu,

3- Bencillik duygusu geliÅŸti,

4- Ä°nsanlar arasında öfke, gerilim ve nefret duyguları tırmanışa geçti. Alttan alma, karşı tarafın kusurlarını örtme gibi ince ahlak gerektiren davranışlar yok olma tehlikesi ile karşı karşıya geldi,

5- Günümüz insanları birbirine karşı önyargılı, sevgisiz, temkinli ve korkarak yaklaşıyor. Herkes bir diÄŸerinin kendisine zarar vereceÄŸinden çekinir hale geldi.

6- Aile baÄŸları zayıfladı. KardeÅŸler arasında eskiden olduÄŸu gibi sevgi, koruma-kollama duyguları zayıfladı. Güzel huylu anne babaya karşı saygı sevgi duyma hissi zedelendi. Çıkara dayalı bakış açısı daha öne çıktı.

7- Zora düÅŸen insanın halinden anlama, hastaya ÅŸefkat merhamet gösterme, onu koruyup kollama, ihtiyaçlarını hissettirmeden temin etme inceliÄŸi neredeyse kayboldu.

8- Dürüstlük anlayışı, yalan söylememek, sahtekârlık yapmadan doÄŸrusu ne ise onu söylemek tarih oldu. Dürüst insan sayısı çok azaldı.

9-Yolda giderken güzel bir ifadeyle yüzünüze gülümseyen, “hayırlı akÅŸamlar” diyerek yanınızdan geçen bir insan hemen hemen kalmadı desek haksızlık etmemiÅŸ oluruz.

  EÄŸer gerekli önlemler alınmaz ise bundan 15-20 yıl sonra sevgi ve saygı adına bir ÅŸey kalmamış olacak.

Cenab-ı Allah yar ve yardımcımız olsun.